fbpx

Andere volken, culturen en talen, maar toch verbonden

Lindes kamerdeur zit dicht. Even een pubermomentje. Ze is de enige met een eigen kamer (‘hut’ in boottermen) en maakt daar soms dankbaar gebruik van. Terecht. Een rood briefje op de deur valt mij op. Als ik dichterbij kom en mijn leesbril op zet, zie ik dat er begrippen en woorden in diverse talen op staan. ‘Het is zonnig’, ‘later’ en ‘de verrassing’. De woorden zijn vertaald in het Frans, Engels en Spaans. Keurig in kolommetjes verdeeld.

Lespakket vreemde talen

In de zomer vroeg ik de Wereldschool of ze ook een Spaans lespakket konden leveren voor brugklas of 2e klas middelbare school. Helaas was dat niet mogelijk. Linde zal het moeten doen met het Franse lespakket. Jammer voor ons, want we zijn nu in het Spaanstalige Colombia en doen hierna ook nog Panama aan. Elke dag leren Linde en Berber meer Spaanse woorden en ze kunnen zich al aardig verstaanbaar maken. De Franse eilanden liggen alweer mijlenver achter ons en het duurt ook nog wel even voor we in Frans Polynesië zijn.

Maar gelukkig is het puberbrein niet alleen grillig, maar ook inventief en heeft Linde een manier gevonden om de Engelse taal die ze dagelijks spreekt met mede-zeilers te verbinden met haar dagelijkse Spaanse praktijk én de Franse taal die haar niet makkelijk valt. Zo’n twintigtal woorden zijn vertaald uit het Nederlands in drie vreemde talen. Het is Lindes manier om, zoals bij elk ander vak, een connectie te maken tussen de theorie en haar dagelijkse praktijk als tienerzeiler ‘around the world’.

Heerlijk Colombiaans gerecht eten

Al mompelend loopt ze elke dag door de boot. Af en toe vraagt ze: “Mam, hoe spreek je de Spaanse ‘j’ uit? En de ‘ll’?” Dan oefenen we samen want mijn Spaanse vocabulaire houdt ook al snel op na ‘buenas dias’ en ‘como esta?’ Ik vind het prachtig en prijs haar erom. Het leuke is namelijk dat ze het geleerde direct kan toetsen. We gaan ‘s avonds eten bij Colombianen die we hier hebben leren kennen. Terwijl Laura een heerlijk authentiek Colombiaans recept bereidt, ‘ajiaco’, een goed gevulde soep uit haar jeugd in Bogotá, stelt ze de meisjes allerlei vragen. Linde kan er zowaar een paar beantwoorden.


Het allermooiste is dat Laura nog begrijpt wat ze zegt ook! Ik zie Lindes zelfvertrouwen groeien. Onze 4-jarige Berber heeft sowieso een overschot aan zelfvertrouwen en op Laura’s vraag ‘quantos años tienes?’ zegt ze verrassend snel en met een triomfantelijk gezicht ‘cuatro’!

Met die talenknobbel van onze meiden komt het wel goed. En met de verbinding met mensen in andere culturen ook. Feliz Navidad!

 

Meer verhalen lezen van Linde en haar familie?

Meer verhalen lezen? Volg ons op zouterik.com, via Facebook Zouterik Tjaart-Mariska, op Instagram via @mariskawoertman en @lindewoertman en op Lindes eigen YouTube kanaal Linde around the World.