fbpx

Flessenpost vanaf zeilschip Zouterik: kennismaking vanaf Aruba

“Mam, kunnen wij ook met de hand van zout water zoet water maken?” Tjaart is bezig met onderhoud van onze watermaker. Een broodnodig instrument want met vier mensen aan boord van ons zeilschip Zouterik en een wateropslagtank van slechts 300 liter, zouden we al snel zonder water komen te zitten. Dat is geen optie dus hebben we voor ons vertrek anderhalf jaar geleden besloten het dure apparaat aan te schaffen. De watermaker maakt 60 liter schoon zoet drinkwater per uur van het schone, maar ook hele zoute ondrinkbare oceaanwater om ons heen. Nu vraagt Linde (13) zich af hoe zo’n watermaker in de kern eigenlijk werkt.

We komen tot een experiment met een klein steelpannetje in een grotere afwasteil met zout water. Een plastic zak erboven die licht naar binnen buigt met in het midden een gaatje. Zo zou door de hitte hier op Aruba het water condenseren naar boven, via het gat boven het pannetje naar binnen sijpelen terwijl het zout in de afwasteil achterblijft. Linde maakt gelijk een proefopstelling en vraagt mij of ze dat ook als experiment voor het vak NaSk mag gebruiken.

Slechts één voorbeeld van Lindes dagelijkse lessen in de praktijk. Na bijna anderhalf jaar onderweg schakelen we moeiteloos over van lessen uit de boeken naar lessen over onderwerpen die voor het oprapen liggen op ons varende huis waar we inmiddels ruim 7.000 zeemijlen mee hebben afgelegd. Waar we de Atlantische Oceaan mee zijn overgestoken. Waar we inmiddels al bijna 30 landen mee hebben bezocht en waar ons dagelijkse leven zich afspeelt op zo’n 10 vierkante meter.

Wie zijn we?

‘We’ zijn Tjaart (52), Mariska (46), Linde (13), Berber (4) en soms Luuk (16). Linde en Berber zijn permanent met ons mee. Luuk woont in Nederland bij zijn moeder en bezoekt ons af en toe tijdens vakanties. Vorig jaar juli lieten wij onze thuishaven Texel achter ons om de wijde wereld in te trekken. Met niets anders dan ons veilige schip, de aller nodigste persoonlijke spullen en elkaar. Anderhalf jaar later zijn we op Aruba aangekomen en wachten we op een goed weergat, zoals dat in zeiltermen heet, naar Colombia. Daarna gaat het verder via het Panamakanaal de Pacific in.

Linde krijgt een biologieles in de praktijk ‘hoe fileer ik zelfgezangen tonijn’.

 

 

 

 

 

 

Linde bezig met school in onze kajuit.

Ervaring met de boot op reis

Wat hebben we moeten wennen. Aan zo dicht op elkaar leven, aan een huis dat altijd beweegt, aan altijd weer verder trekken en vooral aan ‘gewoon leven’ aan boord van onze Zouterik. Een belangrijk onderdeel daarvan is school. Linde zit in de brugklas via de Wereldschool en gaat binnenkort over naar de 2e, Berber volgt groep 1 via de school voor schipperskinderen.

Inmiddels is school een vast onderdeel van ons dagritme geworden en bestaan de ochtenden uit les geven en de middagen uit boodschappen doen, wassen, klusjes doen en natuurlijk rondkijken op de plek waar we op dat moment voor anker liggen. Ja, ook zwemmen, snorkelen, surfen en Netflix filmpjes horen daarbij. En nog veel meer. Maar dat maakt deze reis voor onze kinderen nou ook zo leuk!

Benieuwd naar onze avonturen?

Hoe we dat dan allemaal organiseren, wat we meemaken en hoe Linde dat vindt, lezen jullie vanaf nu regelmatig in onze columns. Ondertussen kun je ons volgen op zouterik.com, via Facebook Zouterik Tjaart-Mariska, op Instagram via @mariskawoertman en @lindewoertman en op Lindes eigen YouTube kanaal Linde around the World.