20 jaar Wereldschool: een dankbaar terugblik van familie Den Butter

“Als je erover nadenkt, is 20 jaar eigenlijk best lang,” vertelt Marieke den Butter. “De tijd is gevlogen en we kijken met veel dankbaarheid terug.”

En dat is niet zo gek. Al sinds 2005 maakt de Wereldschool deel uit van het leven van familie Den Butter. Wat begon met thuisonderwijs voor drie kinderen in China, groeide uit tot een bijzondere onderwijservaring voor al hun acht kinderen, verspreid over twee continenten en twintig jaar tijd.

Een avontuur dat begon in China

Wij zijn Jaap en Marieke den Butter en samen hebben we acht kinderen: Christian, Jesse, Grace, Yiska, Tim, Amy, Vera en Ellie. In 2002 verhuisden we met drie kinderen naar China, waar we werkten vanuit onze christelijke levensovertuiging. We wilden mensen helpen en deden dit op allerlei manieren: van aidspreventie en zorg voor wezen tot ondersteuning van prostituees en training van werkers binnen onze organisatie.

Na onze taalstudie verhuisden we naar een kleine stad zonder goede scholen in de buurt. De keuze voor de Wereldschool was dan ook snel gemaakt. Voor mij (Marieke) voelde dat extra vertrouwd: als kind kreeg ik zelf les via de Wereldschool toen ik opgroeide in Kenia (1980-1987).

Thuisonderwijs als voorrecht

In 2005 begonnen we officieel met de Wereldschool. Alle kinderen hebben hun basisonderwijs via dit programma gevolgd. Allemaal in verschillende huizen, op verschillende plekken, maar altijd samen. Onze woonkamer veranderde in een klaslokaal met gekleurde tafeltjes en een ronde tafel waar we met elkaar werkten.

“Het was spannend om te beginnen,” herinnert Marieke zich, “maar hoe langer we bezig waren, hoe meer ik het als een enorm voorrecht ging zien. Het is zó bijzonder om je kinderen zo lang bij je te hebben en ze zelf te mogen onderwijzen.”

Toen we zeven jaar geleden naar Thailand verhuisden, kozen we ervoor om door te gaan met thuisonderwijs, ondanks dat er scholen beschikbaar waren. Een belangrijke reden daarvoor was het behoud van de Nederlandse taal en cultuur. Door vakken als geschiedenis, begrijpend lezen en taal bleef die basis stevig aanwezig.

Flexibiliteit en vrijheid

De Wereldschool maakte het mogelijk om op plekken te wonen waar geen goed onderwijs was. School werd een onderdeel van ons gezinsleven en we konden het helemaal afstemmen op onze omstandigheden.

“We konden reizen, school meenemen en onze dagen zelf indelen. Als we ’s ochtends iets geleerd hadden over maten en gewichten, haalden we dat ’s middags gewoon weer terug tijdens het bakken. Die verbinding tussen leren en het dagelijks leven vond ik prachtig.”

Ook de vrijheid om spontaan op pad te gaan zonder dat dat ten koste ging van schooltijd, is een van onze mooiste herinneringen.

Praktische tips uit 20 jaar ervaring

Na twee decennia thuisonderwijs delen we graag een paar tips:

  • Houd vaste tijden aan. Wij begonnen altijd om half negen. Dat gaf structuur aan de dag.
  • Begin met de belangrijkste vakken. Rekenen, taal en spelling kwamen altijd eerst.
  • Werk in blokken. Soms maakten we een week vrij om vakken als aardrijkskunde en natuur & techniek bij te werken.
  • Heb geduld. Niet elke dag gaat perfect en dat is oké.
  • Maak leren leuk. Voor lezen hielden we bijvoorbeeld een ‘leesminutenlijst’ bij. Bij 1000 minuten mochten de kinderen een cadeautje uitzoeken.

De officiële schooltijd was meestal in de ochtend. ’s Avonds voor het slapengaan lazen de kinderen vaak nog wat. “Ik heb mezelf nooit als juf gezien,” zegt Marieke. “Ik was vooral moeder.”

Samen groeien

Voor het voortgezet onderwijs kozen onze oudste kinderen voor de Modular Study Group (MSG). Hierbij gingen ze één week per maand naar een fysieke schoollocatie (soms met de bus, trein of zelfs het vliegtuig!) en kregen daar intensieve lessen. Daarna werkten ze thuis drie weken verder. Het gaf hen niet alleen structuur, maar ook waardevol contact met leeftijdsgenoten.

Onze twee oudste zoons hebben het hele MSG-programma doorlopen. Na onze verhuizing naar Thailand kregen de jongere kinderen de mogelijkheid om naar een internationale school te gaan. Inmiddels woont Christian in Nederland, Jesse is getrouwd en woont met zijn gezin in Australië, Grace rondt bijna haar mbo-opleiding af, en Yiska zit in haar laatste jaar van Social Work. Tim zit in zijn laatste highschooljaar en hoopt binnenkort ook naar Nederland te komen.

Onze jongste dochter Ellie volgt nog thuisonderwijs (Engels) en stapt volgend jaar waarschijnlijk over naar een internationale school.

Dankbaar en trots

“We zijn ontzettend dankbaar dat we onze kinderen thuisonderwijs hebben kunnen geven,” zegt Marieke. “De Wereldschool gaf ons alle tools die we nodig hadden. Als we vragen hadden, stonden de docenten altijd voor ons klaar met betrokkenheid en goede ideeën.”

Na twintig jaar komt onze Wereldschooltijd langzaam ten einde. Maar de herinneringen blijven en wie weet… misschien zullen onze kleinkinderen ooit ook onderwijs volgen via de Wereldschool.

“De Wereldschool heeft ons geholpen de Nederlandse taal en cultuur vast te houden, ons vrijheid gegeven om onze dagen zelf in te delen en het mogelijk gemaakt om als gezin samen te leren, waar ter wereld we ook waren.”