Afstandsonderwijs in de Verenigde Staten
De familie van der Linden woont met het hele gezin in de Verenigde Staten. Ze wonen daar sinds 2015, omdat Jan van der Linden is gedetacheerd bij een Amerikaanse vestiging van het bedrijf. In kader van ouder aan het woord delen zij hun ervaringen graag met u. Omdat wij ouders bij de voorbereidingen willen ondersteunen zijn we voortdurend op zoek naar verhalen van de échte ervaringsdeskundigen: ouders in het buitenland!
Even voorstellen: Wij zijn Jan en Marjolein, Myrthe (8), Kris (5) en Iris (1) en wij zijn in september 2015 voor 3 jaar naar de Verenigde Staten vertrokken. Jan is door zijn werkgever gedetacheerd bij een Amerikaanse vestiging van het bedrijf. De hele voorbereiding en verhuizing was erg spannend en een wirwar van soms tegenstrijdige informatie. Ook kregen we heel verschillende reacties van mensen om ons heen waardoor je soms best onzeker kan worden.
Toen we eenmaal zeker wisten dat ons avontuur door zou gaan, begon het uitzoeken, informatie verzamelen, vragen, vragen en nog eens vragen. Gelukkig vond ik op internet een emigratie checklist, die heeft mij wel geholpen. Vanuit het bedrijf werd de hele verhuizing en de douaneformaliteiten geregeld. Zij hebben ook een groot deel van de Visum aanvraag geregeld.
“Als je langer dan 8 maanden niet in Nederland woont moet je je uitschrijven bij de gemeente en zijn de kinderen niet meer leerplichtig”
Het belangrijkste voor ons was “wat moeten we regelen voor de kinderen: onderwijs, gezondheidszorg e.d.” Al snel had ik de Wereldschool gevonden, en heb ik contact gelegd met een lokale school in Fort Madison. Daarna heb ik de gemeente gevraagd hoe het dan zit met de leerplicht. Als je langer dan 8 maanden niet in Nederland woont moet je je uitschrijven bij de gemeente en zijn de kinderen niet meer leerplichtig. Maar uitschrijven bleek ook weer gevolgen te hebben voor diverse sociale zekerheden o.a. AOW-opbouw, Kinderbijslag. Daar blijken ook weer verschillen in te zitten en het is ook afhankelijk van het feit of je emigreert of gedetacheerd wordt of gaat reizen.
De voorbereiding van de kinderen was erg moeilijk. Toen we de kinderen vertelden dat we gingen verhuizen waren ze heel erg boos en verdrietig. We hebben veel gepraat en geprobeerd om hen uit te leggen wat de voordelen zouden zijn, maar dat begrepen ze toen nog niet. We zijn daarna begonnen in het boek “Op reis naar Anderland” maar na een tijdje gingen ze zich daartegen verzetten, dus hebben we het maar zo gelaten. Op school hebben we een week voor de vakantie een afscheidsfeest gegeven in beide klassen. Dat was erg leuk maar ook emotioneel. Toch ben ik blij dat we het zo gedaan hebben. Ze zijn naar school gegaan tot aan de zomervakantie, en een paar weken later vlogen we naar de VS.
“De taal hebben ze zo snel opgepakt, dat was echt bizar om te horen!”
Aangezien we met 3 (redelijk) kleine kinderen zouden vertrekken, vonden wij gezondheidszorg ook een groot punt van aandacht. Hoe zit het met vaccinaties? Hoe is de hele gezondheidszorg geregeld? Ik heb het lokale ziekenhuis gemaild en kreeg een heel overzicht van het Amerikaanse vaccinatieprogramma. In overleg met het consultatiebureau in Nederland hebben we alles op een rijtje gezet, de benodigde vaccinaties gekregen en het papierwerk geregeld.
En toen werd het 1 september…. Na maanden van voorbereiding, spanning en een achtbaan van emoties vertrokken we met onze koffers naar Schiphol! De dozen met verhuisspullen zouden een paar weken later komen. Er is een gemeubileerd huis voor ons gehuurd dus we hebben vooral speelgoed, boekjes en accessoires meegenomen om het huis een beetje “eigen” te maken.
De eerste weken was het vooral een weg zoeken, hier weer van alles regelen, verzekeringen, rijbewijs opnieuw halen. Alles wat in Nederland vanzelfsprekend was, was hier ineens weer nieuw: boodschappen doen, verkeersregels, geld- en bankzaken. Na 10 dagen zijn de kinderen op hun lokale school begonnen. Het was de bedoeling dat ze in Nederland nog Engelse les zouden krijgen, maar door allerlei omstandigheden is dat niet meer gelukt. Dus met een vocabulaire van “yes, no, thank you” zijn ze in het diepe gesprongen! Ze zijn allebei zo goed geholpen door de juffen en klasgenootjes. De taal hebben ze zo snel opgepakt, dat was echt bizar om te horen! Ik heb in Myrthe haar klas een stuk uit een Nederlands boek gelezen om de kinderen het verschil in taal te laten horen. Kinderen passen zich makkelijk aan, en ze zijn heel snel in de groep opgenomen. Na een aantal maanden hebben ze uiteindelijk toch nog een paar weken Engelse les gekregen, dat heeft hen ook goed geholpen.
Het integreren op zich is hier niet heel moeilijk, het is geen enorm cultuurverschil. We wonen in een klein stadje dus je hebt al snel een praatje. Zo leer je snel mensen kennen, maar het is wel op een afstandje, je hoort er toch niet echt bij. Ik had gedacht op school snel met mensen in contact te komen, maar veel kinderen gaan met de schoolbus. Op het schoolplein is het contact tussen ouders ook afstandelijker dan dat we in Nederland gewend waren.
Wij hebben ervoor gekozen om een combinatie van Wereldschool en lokaal onderwijs te gaan doen. Omdat het de bedoeling is dat we over een aantal jaar weer terug naar Nederland gaan, zetten we het Nederlands onderwijs via de Wereldschool voorop. De lokale school is voor de sociale contacten. Alles wat ze daar leren is meegenomen. Gelukkig werkt de school daar fijn in mee.
“We hebben een aparte kamer in huis ingericht als lokaal, dan is het duidelijk dat ik daar de juf ben en in de rest van het huis ben ik mama”
Iedere doordeweekse dag doen we een paar uur “mama school” zoals de kinderen de lessen noemen. Via de Wereldschool volgden we afgelopen schooljaar Nederlands en Ontwikkelingsactiviteiten voor groep 1, en Nederlands (taal, spelling, begrijpend lezen en schrijven) en Rekenen voor groep 5. In principe werken we volgens een vast schema. Voor groep 5 komen sommige vakken iedere dag aan bod, andere vakken 1 of 2 keer per week. Voor groep 1 bekijk ik in de week ervoor welke activiteiten bij elkaar passen qua tijd, zo plan ik de week vol.Om 11 uur gaan ze naar de Amerikaanse school. In het begin was het heel erg wennen om een goede structuur vinden in het thuis onderwijs. Vooral de combinatie groep 1 en groep 5 was lastig. Het ene kind zit bijvoorbeeld te rekenen en het andere kind te verven. We hebben een aparte kamer in huis ingericht als lokaal. Dan is het duidelijk dat ik daar de juf ben en in de rest van het huis ben ik mama. Zelf vond ik het in het begin lastig om die rollen gescheiden te houden, maar inmiddels gaat dat prima! De kinderen hebben ook geleerd om zelfstandig te werken als ik met broer/zus bezig ben.
Het voordeel van thuisschool is dat je je kind 1 op 1 aandacht kunt geven en iets kunt herhalen als dat lastig is en je kunt doorgaan als het goed gaat. Je bent ook redelijk flexibel om je tijd in te delen. Je bent veel meer betrokken bij het schoolleven van je kind.
Een nadeel vind ik dat je de groepsdruk mist in de kleuterklas. Het feit dat kinderen in een groep elkaar volgen en nadoen, tegen elkaar opkijken, dat heb je niet met 1 kleuter. Dan zijn er weleens dagen dat ze “gewoon” geen zin hebben. Dan is het soms lastig om ze te motiveren, maar je hebt ook de mogelijkheid om een dagje rustig aan te doen.
“Het voordeel van thuisschool is dat je je kind 1 op 1 aandacht kunt geven en iets kunt herhalen als dat lastig is en je kunt doorgaan als het goed gaat”
De grootste motivatie is dat je samen met je kinderen naar een fijn eindresultaat werkt. Aan het einde van het 1e wereldschooljaar hebben we elkaar een dikke high five gegeven: dat hebben we mooi voor elkaar met z’n allen!
De lessen via de Wereldschool zijn erg goed te volgen. De instructies zijn duidelijk en de materialen zijn fijn om mee te werken. Door de jaarplanner weet je hoever je bent en kun je het schooljaar goed inplannen. De communicatie met de leerkrachten is fijn. Je werkt vooral samen met je kind maar je hebt wel iemand om op terug te vallen als het nodig is.
Heel veel heimwee hebben we tot nu toe niet gehad. Natuurlijk gaat het allemaal met ups en downs maar in Nederland was het ook niet altijd rozengeur en maneschijn. Als iemand het moeilijk heeft, praten we erover, en proberen we weer de positieve dingen te vinden en te benadrukken. Wat mij persoonlijk erg geholpen heeft is het bijhouden van een blog. Zo kan ik alles van me afschrijven en de mensen “thuis” kunnen allemaal meelezen. Daarnaast hoef je dan ook niet altijd iedereen apart te mailen.
“De belangrijkste les die wij afgelopen jaar geleerd hebben is: volg je hart!”
De belangrijkste les die wij afgelopen jaar geleerd hebben is: volg je hart! Doe wat jullie willen, leef je eigen droom! Soms moet je daarin egoïstisch zijn. Maar wij hebben altijd het belang van de kinderen vooropgesteld. Geniet van het avontuur maar maak ook een “uitvluchtplan”. Dat klinkt misschien negatief maar het gaf ons rust: stel dat het niet werkt dan gaan we terug. Dan hebben we het wel geprobeerd. Wees trots op jezelf bij iedere stap die je zet! En geniet van alle indrukken, je bouwt zo’n ervaring op, het maakt je sterker als gezin en je geeft je kinderen extra bagage voor hun toekomst!
Ouder en leerling aan het woord
Benieuwd naar het verhaal van andere ouders en leerlingen? Inmiddels hebben al veel mensen hun ervaringen gedeeld. Lees bijvoorbeeld het verhaal van Laura Dekker!