Het nieuwe schooljaar start en je nieuwe juf of meester is “Uyiq32I“, een robot. Je begroet de leerkracht, neemt plaats achter een scherm en de robot neemt jou en je klasgenoten mee door de lessen. Wat denk jij? Is dit iets wat in de toekomst daadwerkelijk zo gaat zijn?
In deze blog neem ik je mee in de ontwikkelingen vanuit het verleden tot aan de toekomst. De genoemde ideeën voor de toekomst zijn geïnspireerd op een bezoekje aan de IPON (een beurs voor onderwijsinnovaties en ICT-toepassingen en –diensten). Of je nu ouder, docent of leerling bent: hoe kijk jij naar technologie binnen het onderwijs vanuit je huidige rol?
Hoe het allemaal begon
In de beginjaren van de Wereldschool had je alleen de mogelijkheid een lespakket te bestellen waarbij alle materialen fysiek werden opgestuurd. Gemaakte toetsen werden verzameld en in een grote envelop vanuit overal ter wereld naar het kantoor van de Wereldschool gestuurd. De collega’s daar zorgden ervoor dat het leerlingenwerk dan bij de juiste docent terecht kwam. En een paar dagen later ging er dan een kaartje of briefje op de post met daarop een leuk berichtje en feedback van de docent. Voordat dat kaartje of briefje dan weer bij de leerling in Amerika, Afrika of waar dan ook ter wereld terecht kwam, waren we sowieso een aantal weken en soms zelfs maanden verder.
Hoe leuk ik het nu ook nog vind om een fysiek kaartje te sturen, technologie is wat dat betreft toch echt wel een uitkomst. En niet alleen voor simpelweg iets opsturen, maar ook voor het leren op zich.
Toch moeten we scherp zijn in het onderwijs. Technologie moet namelijk niet een doel zijn op zich, omdat het “bij deze tijd hoort”. Het doel moet natuurlijk altijd zijn dat de leerling zo goed mogelijk tot leren kan komen op zijn niveau. Daarvoor kan technologie ingezet worden die in de loop van de tijd verbeterd is en daardoor de kwaliteit van het onderwijs verbetert.
Het (afstands)onderwijs van nu
Dit betekent dat we nu:
- middels e-learning online lessen kunnen bieden;
- middels adaptieve programma’s lesstof op maat bij de leerling kunnen krijgen;
- middels communicatiesystemen kunnen chatten en daardoor snel contact met elkaar hebben.
Maar ook gelijk de voortgang overzichtelijk in beeld hebben 24/7 en een leerling zelf gelijk kan zien hoe hij een toets heeft gemaakt (directe feedback). Het heeft het thuisonderwijs op een andere manier gebruiksvriendelijk gemaakt.
Maar hoe ontwikkelt dat zich verder in de toekomst? Want de technologie is al veel verder dan dit, al moet het zich ook nog steeds blijven ontwikkelen.
Het (afstands)onderwijs van de toekomst
Stel je voor dat je middels een VR-bril letterlijk in de middeleeuwen kan komen te staan. Hartje Amsterdam in november 1566, de beeldenstorm is net achter de rug. Je kan met de mensen hierover praten en met eigen ogen zien wat voor een ravage is aangericht. Of wat dacht je van een lesje van een archeoloog bij de Machu Picchu? Bij dit soort ‘live lessen’ op locatie gaat een docent je misschien ook wel anders beoordelen. Denk aan vaardigheden als probleemoplossend denken, kritisch denken, vragen stellen, etc. Het leren op afstand wordt dan voor iedereen werkelijkheid, maar wel met elkaar. Je gaat thuis naar school, maar thuis ook naar de plek waarover je leert. En daar kom je je klasgenoten tegen.
Nog meer voorbeelden
Een ander voorbeeld is de robot, zoals in de inleiding van de blog genoemd. Al lijkt het erop dat de robot nooit de sociaal emotionele vaardigheden van de mens kan evenaren.
Als leerling heb je soms een gemeend complimentje nodig op het juiste moment, medelevende woorden als je bent gevallen of gewoon een knuffel.
En wat dacht je van een hologram. Dat zou voor afstandsonderwijs ook ideaal zijn. Je docent staat als hologram in jouw woonkamer in Stockholm, terwijl hij op dat moment fysiek in zijn huisje in Kerkrade staat. Dat kan de betrokkenheid en de interactie tussen de leerling en docent vergroten en verbeteren t.o.v. videobellen. En wie weet kan je dan ook wel een potje voetballen of schaken met de docent.
Je weet het maar nooit!
Oké, natuurlijk denk ik soms ook; dit is onmogelijk en willen we dit überhaupt wel?
Ik geef ook al een reden waarom de robot de docent waarschijnlijk niet voor de 100% zal vervangen. Maar ik sluit niets uit. Tenslotte dachten we in de jaren ’90 ook echt niet dat we op een dag allemaal een mobiele telefoon in bezit zouden hebben. Het altijd en overal bereikbaar zijn stond de mensen toen helemaal niet aan.
En kijk nu, er zijn verschillende cijfers op het internet te ontdekken, maar minimaal 2/3 van de wereldbevolking heeft een mobiele telefoon.
Het kan dus snel gaan.
